الهی به امید تو نه به امید خلق روزگار

بت و بتخانهِ همه ذکر خدا می گویند،
،سخن از اقرأ و از “غـار حرا “می گویند…
،حمد حق مَدح رَسـول دو سرا می گویند
،خلق عالم همه تبریک به ما می گویند…
مبعث رَسـول اکرم اسلام مبارک
یک لحظه فکرشو بکن.... اگه با یکی از شهدا رابطه دوستی و عاطفی برقرار کنی و حضورشو پیش خودت حسکنی چه اتفاقی تو زندگیت می افته..؟!
برای دیدن تصاویر دیگر به ادامه مطلب بروید
برای دیدن آثار شهید مطهری روی کلمه(آثاراستاد مطهری )کلیک کنید
ـ معنویاتِ منهای خداشناسی، اعتبار ندارد.
ـ تقوا، لازمه انسانیت است.
ـ امور معنوی و روحانی، روح بشر را قانع می کند و به او رضایت خاطر و اطمینان می دهد.
ـ سختی ها و فشارها، وسیله ای است برای تکمیل و تهذیب بیشتر نفس و خالص شدن گوهر انسان.
ـ انسان کامل؛ یعنی انسانی که قهرمان همه ارزش های انسانی است.
ـ خدمت به خلق، مقدمه و زمینه برای ایمان است.
ـ توکل، تضمین الهی است، برای کسی که همیشه حامی و پشتیبان حق است.
ـ زهد ورزیدن، نوعی بی نیازی برای انسان ایجاد می کند.
ـ عبادت، آن گاه اثربخش است که جذب روح شود.
ـ هم فکری و تبادل نظر، یکی از اصول زندگی اهل ایمان و پیروان اسلام است.
ـ طبع عالَم، بر درستی و صداقت است.
ـ اساس امر به معروف و نهی از منکر، نیکوکاری است.
ـ منتهای سعادت، این است که آدمی در ناحیه عمل، دارای نیکوترین عمل ها باشد.
ـ آن چیزی که دل ها را به هم پیوند می دهد، عقیده و ایمان است.
ـ عبادت ها و تمرین های مکرر که در دین مقدس اسلام توصیه شده، نوعی ورزش روحی است.
ـ مقید شدن به زندگی متکلفانه، ناشی از کوچکی روح و نداشتن شخصیت است.
ـ فقر روحی و معنوی، بالاتر از فقر مالی و اقتصادی است.
ـ حق، همواره یک تأیید معنوی با خود دارد.
ـ محاسبه نفس، یک وظیفه عقلانی و همگانی است.
ـ سلامت تن، سلامت روح و سلامت اجتماع، همگی به تقوا بستگی دارد.
ـ آدمی باید به همان اندازه که درباره معاش خود فکر می کند، درباره غذای روح خود نیز بیندیشد.
ـ قلب سالم؛ یعنی دلی که هیچ نوع بیماری از قبیل کینه و حسادت و سایر صفات ناپسند، نداشته باشد.
ـ الفبای دین، خداشناسی است.
ـ رقت و لطافت وقتی پیدا می شود که انسان توجه بیشتری به تقوا و معنویت داشته باشد.
ـ یکی از شرایط موفقیت انسان، درک کردن قیمت و ارزش وقت است.
ـ ایثار، یکی از باشکوه ترین مظاهر انسانیت است.
ـ تا دل انسان با زبان هماهنگی نداشته باشد، دعا واقعی نیست.
ـ دانش، بزرگ ترین منبع نیرو و قدرت است.
ـ انسان، خودِ حقیقی اش را در عبادت و در توجه به ذات حق پیدا می کند.
ـ روشن بینی و بصیرت، از آثار مهم تقواست.
ـ سخن گفتن انسان، بهترین مظهر و نیکوترین نماینده تعقل و فکر انسان است.
ـ علم و فکر، غذای روح است.
ـ کار و فعالیت، به روح صفا و به دل، نرمی و خشوع می دهد.
ـ تکالیف الهی، جز ارشاد بشر به مصالح واقعی خودش نیست.
ـ اگر انسان خدایش را فراموش کرد، خودش را فراموش کرده است.
ـ عبادت باید بانشاط روح توأم باشد.
ـ آخرین حد علم یک عالم این است که اقرار می کند به نادانی خودش.
ـ تهذیب نفس و تحصیل اخلاق آدمیت، از هر چیزی دشوارتر و سخت تر است.
ـ بشر اگر زیبایی اخلاق کریمانه و بزرگوارانه را حس بکند، مرتکب اعمال زشت نمی شود.
ـ یکی از علامت های مسلمانی، پیدا کردن راه معتدل و میانه است.
ـ آدمی اگر بخواهد از قید تکالیف و حقوق، خود را آزاد بداند، باید قبلاً از انسانیت استعفا بدهد.
ـ پشتوانه و منطق انسانیت، ایمان است.
ـ علم، افزایش دهنده اثر و ارزش کار است.
ـ درخت انسانیت، اگر بخواهد به راستی بارور و میوه ده باشد، باید ریشه توحیدی و ایمانی داشته باشد.
ـ یکی از اصول شخصیت انسان، استواری و استحکام و انتظام فکر اوست.
ـ امر به معروف، از نوع دفاع از حقوق انسانیت است، نه دخالت در آزادی های فردی.
ـ زیربنای هر اندیشه معنوی، ایمان به خداست.
ـ یکی از عوامل اصلاح و تربیت، معاشرت با صالحان و نیکان است.
ـ غذای روح، علم و حکمت و ایمان و یقین است.
ـ امور معنوی، مطلقاً مستلزم تحمل یک نوع محرومیت مادی است.
ـ عملی که منبعث از ریا و تظاهر باشد، ضررش از فایده اش بیشتر است.
ـ هر کس مدیر وجود خویش و مسئول سعادت خویشتن است.
ـ حداقل اثر ایمان، این است که یک مؤمن عادی، مطمئن می شود که کار خوب در نزد خدا، از بین نمی رود.
ـ انسان، خودش برای خودش، دروازه معنویت است.
برای خواندن سخنان دیگر این استاد شهید به ادامه مطلب بروید
مرتضی مطهری در ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ در شهر فریمان از توابع مشهد در خانوادهای روحانی با اصالت سیستانی زاده شد. پدرش شیخ محمد حسین کیخا (مطهری)، نوه شیخ محمد علی کیخا از معتمدین سیستان از دهکده کنگ پیران بخش پشتآب شهرستان زابل بود. شیخ محمد علی کیخا بیش از یک قرن پیش برای نزدیکی بیشتر به حرم امام رضا و حوزه علمیه مشهد از شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان به شهرستان فریمان در استان خراسان مهاجرت کرد. مرتضی مطهری در کودکی برای فراگیری دروس ابتدایی به مکتبخانهرفت. در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد رفت و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. در سال ۱۳۱۶ برای تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه قم شد. اندکی پیش از سفر مطهری به قم، عبدالکریم حائری یزدی، بنیانگذار حوزه علمیه درگذشته بود و ریاست حوزه را سه تن از مدرسان بزرگ آن سید محمد حجت، سید صدرالدین صدر و سید محمدتقی خوانساری به عهده گرفته بودند.
گفتنی است شهید مطهری که از شخصیتهای بزرگ انقلاب اسلامی میباشد به عنوان یک شخصیت سیستانی کمتر شناخته میشود. پدربزرگ این شهید بزرگوار یعنی آخوند ملامحمدعلی کیخا، از علمای برجسته سیستانی بوده است که به همراه خانواده خویش یعنی پدر شهید مطهری به منطقه خراسان کوچ میکنند و برای همین ایشان کمتر به عنوان یک سیستانی شناخته شدهاند
وی قبل از انقلاب ۵۷ استاد دانشگاه تهران بود.بعد از انقلاب به ریاست شورای انقلاب منصوب شد.
سید روحالله خمینی علاقه زیادی به وی داشت، تا بدانجا که بعد از مرگش گفت:
«مطهری پارهٔ تن اسلام و حاصل عمر من بود.»
در ادبیات جمهوری اسلامی ایران از وی با عنوان «معلم شهید» یاد میشود.